προσπέλασις

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	προσπέλασῐς	αἱ	προσπελάσεις
γενική	τῆς	προσπελάσεως	τῶν	προσπελάσεων
δοτική	τῇ	προσπελάσει	ταῖς	προσπελάσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	προσπέλασῐν	τὰς	προσπελάσεις
κλητική ὦ!		προσπέλασῐ		προσπελάσεις
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προσπελάσει
γεν-δοτ	τοῖν		προσπελασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

προσπέλασις < → λείπει η ετυμολογία

προσπέλασις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

προσπέλασις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.