παρόρμηση

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η παρόρμηση οι παρορμήσεις
      γενική της παρόρμησης* των παρορμήσεων
    αιτιατική την παρόρμηση τις παρορμήσεις
     κλητική παρόρμηση παρορμήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, παρορμήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρόρμηση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική παρόρμη(σις) + -ση < αρχαία ελληνική παρορμέω < παρ- + ὁρμή & σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική impulsion [1]

Προφορά
ΔΦΑ : /paˈɾoɾ.mi.si/
τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐ρόρ‐μη‐ση

Ουσιαστικό

παρόρμηση θηλυκό

  • έντονη, ακατανίκητη τάση για εκτέλεση διαφόρων πράξεων
    ↪ Οι παρορμήσεις αποτελούν συχνή εκδήλωση διαφόρων νευρικών και ψυχικών παθήσεων.

Συγγενικά

→ και δείτε τις λέξεις παρά και ορμή

Μεταφράσεις
    παρόρμηση

Αναφορές
  1. παρόρμηση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.