ορμή

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η ορμή οι ορμές
      γενική της ορμής των ορμών
    αιτιατική την ορμή τις ορμές
     κλητική ορμή ορμές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ορμή < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ὁρμή
(όρος φυσικής) < (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική impulsion
(όρος ψυχολογίας) < (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική élan[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /oɾˈmi/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ορ‐μή

Ουσιαστικό

ορμή θηλυκό

  1. η κίνηση με μεγάλη ταχύτητα προς συγκεκριμένο σημείο
  2. (φυσική) διανυσματικό φυσικό μέγεθος το οποίο ισούται με το γινόμενο της μάζας ενός αντικειμένου επί την ταχύτητά του και συμβολίζεται διεθνώς με το λατινικό γράμμα p
  3. πρωταρχική ψυχική δύναμη που ωθεί έναν ζωντανό οργανισμό προς ενέργειες που αποσκοπούν στην επιβίωση, την αναπαραγωγή του είδους κλπ, ένστικτο
    ↪ κάποια φάρμακα γι' αυτό το σκοπό επιφέρουν σοβαρές παρενέργειες, όπως μόνιμη μείωση παραγωγής σπέρματος και πτώση της σεξουαλικής ορμής[2]

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    ορμή
    φυσικό μέγεθος

Αναφορές
  1. ορμή - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. Ελπίδες για… ανδρικό χάπι αντισύλληψης, Εφημερίδα των Συντακτών, 3 Δεκεμβρίου 2013
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.