ουρητήρας

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο ουρητήρας οι ουρητήρες
      γενική του ουρητήρα των ουρητήρων
    αιτιατική τον ουρητήρα τους ουρητήρες
     κλητική ουρητήρα ουρητήρες
Κατηγορία όπως «αγώνας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ουρητήρας < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή οὐρητήρ (από την αιτιατική τὸν οὐρητῆρα) με σημασία: ουρήθρα[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /u.ɾiˈti.ɾas/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ου‐ρη‐τή‐ρας

Ουσιαστικό

ουρητήρας αρσενικό

  • (ανατομία) ένας από τους δύο σωλήνες μαλακών μυϊκών ινών που συνδέουν τον νεφρό με την ουροδόχο κύστη

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    στενός αγωγός/σωλήνας που μεταφέρει ουρά από το νεφρό στην ουροδόχο κύστη

Αναφορές
  1. ουρητήρας - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.