ομιλητής

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο ομιλητής οι ομιλητές
      γενική του ομιλητή των ομιλητών
    αιτιατική τον ομιλητή τους ομιλητές
     κλητική ομιλητή ομιλητές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ομιλητής < ομιλώ + -τής ((μεταφραστικό δάνειο) γαλλική orateur[1] [2] [3] ή (μεταφραστικό δάνειο) γερμανική Redner[1] [2] [3])

Προφορά
ΔΦΑ : /o.mi.liˈtis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ο‐μι‐λη‐τής

Ουσιαστικό

ομιλητής αρσενικό (θηλυκό ομιλήτρια)

  1. αυτός που μιλάει
    • φυσικός ομιλητής: αυτός που έχει μια γλώσσα για μητρική του
  2. αυτός που εκφωνεί ένα λόγο, μια ομιλία

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    ομιλητής
    φυσικός ομιλητής
    αυτός που εκφωνεί μια ομιλία
  1. ομιλητής - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. ομιλητής - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
  3. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.