μέταλλον

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ μέταλλον τὰ μέταλλᾰ
      γενική τοῦ μετάλλου τῶν μετάλλων
      δοτική τῷ μετάλλῳ τοῖς μετάλλοις
    αιτιατική τὸ μέταλλον τὰ μέταλλᾰ
     κλητική ὦ! μέταλλον μέταλλᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  μετάλλω
γεν-δοτ τοῖν  μετάλλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μέταλλον, ήδη τον 5ο αιώνα, τεχνικός όρος < θέμα μεταλλ- που συνδέεται με το μεταλλάω (ερευνώ) αβέβαιης ετυμολογίας. Οι εκδοχές ετυμολόγησης περιλαμβάνουν, συναρπαγή φράσης «μετ' ἄλλα» (αναζητώ ανάμεσα σ' άλλα), ή δάνειο προελληνικής προέλευσης.[1]

Ουσιαστικό

μέταλλον ουδέτερο

  1. (αρχική σημασία) ορυχείο, μεταλλείο
    ↪ ἁλὸς μέταλλον (ορυχείο αλατιού, Ηρόδοτος, 4.185)
  2. (ελληνιστική σημασία) μέταλλο

Παράγωγα

Απόγονοι

μέταλλον (αρχαία ελληνικά)

⇒ νέα ελληνικά: μέταλλο
↷ λατινικά: metallum
↷ αγγλικά: metal
↷ γαλλικά: métal
↷ γερμανικά: Metall
→ και δείτε τη λέξη  metallum στο αγγλικό Βικιλεξικό

Αναφορές
  1. μέταλλο - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.