μεταλλευτής

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο μεταλλευτής οι μεταλλευτές
      γενική του μεταλλευτή των μεταλλευτών
    αιτιατική τον μεταλλευτή τους μεταλλευτές
     κλητική μεταλλευτή μεταλλευτές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μεταλλευτής < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή μεταλλευτής

Προφορά
ΔΦΑ : /me.ta.leˈftis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : με‐ταλ‐λευ‐τής

Ουσιαστικό

μεταλλευτής αρσενικό

Μεταφράσεις
    μεταλλευτής

→ δείτε τη λέξη μεταλλωρύχος

Πηγές
  • Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)


Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ μεταλλευτής οἱ μεταλλευταί
      γενική τοῦ μεταλλευτοῦ τῶν μεταλλευτῶν
      δοτική τῷ μεταλλευτῇ τοῖς μεταλλευταῖς
    αιτιατική τὸν μεταλλευτήν τοὺς μεταλλευτᾱ́ς
     κλητική ὦ! μεταλλευτᾰ́ μεταλλευταί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  μεταλλευτᾱ́
γεν-δοτ τοῖν  μεταλλευταῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ποιητής' όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μεταλλευτής (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μεταλλεύ(ω) + -τής

Ουσιαστικό

μεταλλευτής, -οῦ αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

  1. ο μεταλλευτής, ο μεταλλωρύχος
  2. ο μεταλλουργός

Συγγενικά

→ και δείτε τις λέξεις μεταλλεύω και μέταλλον

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.