κυνηγιάρης

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο κυνηγιάρης η κυνηγιάρα το κυνηγιάρικο
      γενική του κυνηγιάρη της κυνηγιάρας του κυνηγιάρικου
    αιτιατική τον κυνηγιάρη την κυνηγιάρα το κυνηγιάρικο
     κλητική κυνηγιάρη κυνηγιάρα κυνηγιάρικο
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι κυνηγιάρηδες οι κυνηγιάρες τα κυνηγιάρικα
      γενική των κυνηγιάρηδων — των κυνηγιάρικων
    αιτιατική τους κυνηγιάρηδες τις κυνηγιάρες τα κυνηγιάρικα
     κλητική κυνηγιάρηδες κυνηγιάρες κυνηγιάρικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος.
Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «ζηλιάρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κυνηγιάρης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κυνηγάρης· αναλύεται σε κυνηγ(άρης) + -ιάρης [1]

Επίθετο

κυνηγιάρης, -α, -ικο

  1. (για ζώο) που είναι ειδικός στο κυνήγι ή επιδίδεται σε αυτό
  2. (μεταφορικά, για πρόσωπο) που επιδίδεται στο κυνήγι ερωτικών συντρόφων

Συνώνυμα

Μεταφράσεις
    κυνηγιάρης

Πηγές
  1. κυνηγιάρης - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.