κοσμήτορας

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο κοσμήτορας οι κοσμήτορες
      γενική του κοσμήτορα των κοσμητόρων
    αιτιατική τον κοσμήτορα τους κοσμήτορες
     κλητική κοσμήτορα κοσμήτορες
Κατηγορία όπως «φύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κοσμήτορας < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κοσμήτωρ από την αιτιατική «τόν κοσμήτορα», ποιητική μορφή του κοσμητής < κοσμέω, -ῶ [1]

Προφορά
ΔΦΑ : /koˈzmi.to.ɾas/
τυπογραφικός συλλαβισμός : κο‐σμή‐το‐ρας

Ουσιαστικό

κοσμήτορας αρσενικό

  1. ο έφορος της τάξης σε διάφορες τελετές, ο επιμελητής
  2. ο πανεπιστημιακός καθηγητής που προΐσταται για ένα χρόνο μιας σχολής
    ↪ Το Προεδρείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το συγκροτούν ο πρόεδρος, 14 αντιπρόεδροι και 5 κοσμήτορες συμβουλευτικών καθηκόντων.

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    κοσμήτορας

Αναφορές
  1. κοσμήτορας - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.