κοσμώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κοσμώ < αρχαία ελληνική κοσμῶ

Ρήμα

κοσμώ

στολίζω
※ Το πάνω χείλος του κοσμούσε ένα πλούσιο καλοσχηματισμένο μουστάκι. (Τεύκρος Μιχαηλίδης (2006) Πυθαγόρεια Εγκλήματα [μυθιστόρημα])
(μεταφορικά) προσδίδω αξία, τιμώ

Συγγενικά

κόσμημα (βλέπε λέξη)
κόσμηση (κόσμησις)
κοσμητεία
κοσμητικός
κοσμήτορας - κοσμήτρια (κοσμήτωρ)

Σύνθετα

διακοσμώ

Συνώνυμα

Μεταφράσεις

κοσμώ

γαλλικά : orner ^(fr), décorer ^(fr), honorer ^(fr)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.