κακουχία

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η κακουχία οι κακουχίες
      γενική της κακουχίας των κακουχιών
    αιτιατική την κακουχία τις κακουχίες
     κλητική κακουχία κακουχίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κακουχία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή κακουχία (αρχαία σημασία: κακομεταχείριση) [1]

Ουσιαστικό

κακουχία θηλυκό, συνήθως στον πληθυντικό

  1. μεγάλη σωματική ταλαιπωρία και στέρηση
  2. (ιατρική) αίσθημα κόπωσης

Μεταφράσεις
    κακουχία

Αναφορές
  1. κακουχία - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ κακουχίᾱ αἱ κακουχίαι
      γενική τῆς κακουχίᾱς τῶν κακουχιῶν
      δοτική τῇ κακουχίᾳ ταῖς κακουχίαις
    αιτιατική τὴν κακουχίᾱν τὰς κακουχίᾱς
     κλητική ὦ! κακουχίᾱ κακουχίαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κακουχίᾱ
γεν-δοτ τοῖν  κακουχίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κακουχία, από τον 6ο/5ο αιώνα < κακουχ(έω) +-ία < κακ- + -ουχέω < ἔχω. Όπως και κληρουχέω > κληρουχία [1]

Ουσιαστικό

κακουχία θηλυκό

  1. κακομεταχείριση
  2. ερήμωση, καταστροφή
  3. (ελληνιστική σημασία) η κακή κατάσταση
    ≈ συνώνυμα: καχεξία

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.