κάθοδος

Αρχαία ελληνικά
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η κάθοδος οι κάθοδοι
      γενική της καθόδου των καθόδων
    αιτιατική την κάθοδο τις καθόδους
     κλητική κάθοδε
(κάθοδο)		 κάθοδοι
Κατηγορία όπως «ήπειρος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κάθοδος < αρχαία ελληνική κάθοδος[1] < κατά (κάθ-) + ὁδός
για τον όρο της φυσικής < λόγιο ενδογενές δάνειο: σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική cathode < αρχαία ελληνική κάθοδος

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈka.θo.ðos/

Ουσιαστικό

κάθοδος θηλυκό

  1. η πορεία με κατεύθυνση προς τα κάτω ή προς τη θάλασσα
  2. η πορεία με κατεύθυνση προς τον νότο
  3. μονόδρομος στον οποίο τα οχήματα κινούνται (συνήθως) από υψηλότερο προς χαμηλότερο σημείο
  4. (φυσική) το αρνητικό ηλεκτρόδιο στη διαδικασία της ηλεκτρόλυσης
  5. η συμμετοχή ενός υποψηφίου στις εκλογές

Αντώνυμα

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    κάθοδος

Αναφορές
  1. κάθοδος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.