εἴδησις

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ εἴδησῐς αἱ εἰδήσεις
      γενική τῆς εἰδήσεως τῶν εἰδήσεων
      δοτική τῇ εἰδήσει ταῖς εἰδήσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν εἴδησῐν τὰς εἰδήσεις
     κλητική ὦ! εἴδησῐ εἰδήσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  εἰδήσει
γεν-δοτ τοῖν  εἰδησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εἴδησις < θέμα εἰδ-' (< οἶδα < Ϝοιδ- κατά ετεροίωση όπως στο απαρέμφατο εἰδέναι -δείτε και το θέμα Ϝειδ- του ρήματος εἴδω-) + (η)σις [1]

Ουσιαστικό

εἴδησις θηλυκό

  1. γνώση
  2. φορέας γνώσης
  3. το νέο, η είδηση

Συγγενικά

Αναφορές
  1. «είδηση» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.