εἰδήμων

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
εἰδημον-
ονομαστική ὁ/ἡ εἰδήμων τὸ εἴδημον
      γενική τοῦ/τῆς εἰδήμονος τοῦ εἰδήμονος
      δοτική τῷ/τῇ εἰδήμονῐ τῷ εἰδήμονῐ
    αιτιατική τὸν/τὴν εἰδήμονᾰ τὸ εἴδημον
     κλητική ὦ! εἴδημον εἴδημον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ εἰδήμονες τὰ εἰδήμονᾰ
      γενική τῶν εἰδημόνων τῶν εἰδημόνων
      δοτική τοῖς/ταῖς εἰδήμοσῐ(ν) τοῖς εἰδήμοσῐ(ν)
    αιτιατική τοὺς/τὰς εἰδήμονᾰς τὰ εἰδήμονᾰ
     κλητική ὦ! εἰδήμονες εἰδήμονᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ εἰδήμονε τὼ εἰδήμονε
      γεν-δοτ τοῖν εἰδημόνοιν τοῖν εἰδημόνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'εὐδαίμων' όπως «εὐδαίμων» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

εἰδήμων < θέμα εἰδ- όπως στο απαρέμφατο εἰδέναι του οἶδα < Ϝοιδ- κατά ετεροίωση από το θέμα Ϝειδ- του ρήματος εἴδω

Επίθετο

εἰδήμων, -ων, -ον

  1. γνώστης, ο έμπειρος
  2. εξοικειωμένος

Συγγενικά

και δείτε την Κατηγορία:Προέλευση λέξεων από την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *weyd-

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.