ευθανασία

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η ευθανασία οι ευθανασίες
      γενική της ευθανασίας των ευθανασιών
    αιτιατική την ευθανασία τις ευθανασίες
     κλητική ευθανασία ευθανασίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ευθανασία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή εὐθανασία (ευτυχισμένος, εύκολος θάνατος) < εὐθανατέω / εὐθανατῶ < εὐθάνατος < εὖ (ευ-) + αρχαία ελληνική θάνατος λόγιο ενδογενές δάνειο: σημασιολογικό δάνειο από την αγγλική euthanasia ή από τη γαλλική euthanasie < (ελληνιστική κοινή) εὐθανασία[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /e.fθa.naˈsi.a/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ευ‐θα‐να‐σί‐α

Ουσιαστικό

ευθανασία θηλυκό

  1. (λόγιο) καλός, ανώδυνος, εύκολος θάνατος (η ελληνιστική σημασία)
  2. η εκούσια θανάτωση κάποιου (που υποφέρει συνήθως από μακροχρόνια ή και ανίατη ασθένεια) με τρόπο ήπιο ή ανώδυνο, ώστε να πάψουν οι πόνοι ή η εναγώνια προσμονή του θανάτου

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    ευθανασία

Αναφορές
  1. ευθανασία - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.