ερημητήριο

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το ερημητήριο τα ερημητήρια
      γενική του ερημητηρίου
& ερημητήριου		 των ερημητηρίων
    αιτιατική το ερημητήριο τα ερημητήρια
     κλητική ερημητήριο ερημητήρια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ερημητήριο < (καθαρεύουσα) ερημητήριον < ερημίτης[1] + -τήριον (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική ermitage < ermite < λατινικά eremita < (ελληνιστική κοινή) ἐρημίτης < αρχαία ελληνική ἔρημος)

Ουσιαστικό

ερημητήριο ουδέτερο

  1. το μέρος όπου αποσύρεται ένας ερημίτης
    ≈ συνώνυμα: ασκηταριό, ασκητήριο, αναχωρητήριο, ησυχαστήριο
  2. (κατ’ επέκταση) το μέρος όπου αποσύρεται κάποιος για να απομονωθεί από τον κόσμο
    ※  Το σπίτι του ήταν σωστό ερημητήριο, αφού, αν εξαιρεθεί η ετήσια οικογενειακή εισβολή, δεν τον επισκεπτόταν ποτέ κανείς. (Απόστολος Δοξιάδης (1992) Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ [μυθιστόρημα])
    ≈ συνώνυμα: ησυχαστήριο

Σημειώσεις
  1. το η (ερημητήριο) αναλογικά με άλλες λέξεις σε -ητήριο: ασκητήριο, προσκλητήριο

Μεταφράσεις
    ερημητήριο
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.