ἔρημος

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ ἔρημος τὸ ἔρημον
      γενική τοῦ/τῆς ἐρήμου τοῦ ἐρήμου
      δοτική τῷ/τῇ ἐρήμῳ τῷ ἐρήμῳ
    αιτιατική τὸν/τὴν ἔρημον τὸ ἔρημον
     κλητική ὦ! ἔρημε ἔρημον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ἔρημοι τὰ ἔρημᾰ
      γενική τῶν ἐρήμων τῶν ἐρήμων
      δοτική τοῖς/ταῖς ἐρήμοις τοῖς ἐρήμοις
    αιτιατική τοὺς/τὰς ἐρήμους τὰ ἔρημᾰ
     κλητική ὦ! ἔρημοι ἔρημᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἐρήμω τὼ ἐρήμω
      γεν-δοτ τοῖν ἐρήμοιν τοῖν ἐρήμοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἔρημος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

ἔρημος (Κατά τον Τζάρτζανο,[1] με τύπους: «ὁ ἔρημος, ἡ ἐρήμη ἢ ἔρημος, τὸ ἔρημον»)

  • → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί)

Αναφορές
  1. Τζάρτζανος, Αχιλλεύς, Γραμματική της αρχαίας ελληνικής γλώσσης. ΟΕΔΒ 1975, 23η έκδοση @library.iep.edu.gr (ΙΕΠ). 1η έκδοση:1931, ΟΕΣΒ. [γραφή:πολυτονική]. , §112.3.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.