επικαρπία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	επικαρπία	οι	επικαρπίες
γενική	της	επικαρπίας	των	επικαρπιών
αιτιατική	την	επικαρπία	τις	επικαρπίες
κλητική		επικαρπία		επικαρπίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

επικαρπία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἐπικαρπία (κέρδος, παραγωγή) (< ἐπί + καρπός), μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική usufruit[1][2]

ΔΦΑ : /e.pi.kaɾˈpi.a/

επικαρπία θηλυκό

(νομικός όρος) το δικαίωμα να χρησιμοποιεί κανείς και να καρπώνεται ιδιοκτησία (δίχως να την θίγει) που ανήκει κατά ψιλή κυριότητα σε άλλον

→ δείτε και τις λέξεις επί και καρπός

επικαρπία

επικαρπία - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
επικαρπία - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.