εκτέλεση

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η εκτέλεση οι εκτελέσεις
      γενική της εκτέλεσης* των εκτελέσεων
    αιτιατική την εκτέλεση τις εκτελέσεις
     κλητική εκτέλεση εκτελέσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εκτελέσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εκτέλεση < εκτελώ + -ση[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /eˈkte.le.si/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐κτέ‐λε‐ση

Ουσιαστικό

εκτέλεση θηλυκό

  1. η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του εκτελώ
    1. η συμβολή στην πραγματοποίηση κάποιου σχεδίου ή οδηγιών
      ≈ συνώνυμα: πραγματοποίηση, ολοκλήρωση, εφαρμογή
    2. (νομικός όρος) η εφαρμογή στην πράξη μιας δικαστικής απόφασης
    3. η θανάτωση
    4. (κατ’ επέκταση) ή δολοφονία
    5. η ερμηνεία τραγουδιού ή σύνθεσης μουσικής
  2. (πληροφορική) πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή σε κατάσταση λειτουργίας

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    εκτέλεση
    πληροφορική

Αναφορές
  1. εκτέλεση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.