εγρήγορση

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η εγρήγορση οι εγρηγόρσεις
      γενική της εγρήγορσης* των εγρηγόρσεων
    αιτιατική την εγρήγορση τις εγρηγόρσεις
     κλητική εγρήγορση εγρηγόρσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εγρηγόρσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εγρήγορση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐγρήγορ(σις) + -ση & σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική vigilance[1] < αρχαία ελληνική ἐγρήγορα, παρακείμενος του ἐγείρω

Προφορά
ΔΦΑ : /eˈɣɾi.ɣoɾ.si/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐γρή‐γορ‐ση

Ουσιαστικό

εγρήγορση θηλυκό

  1. η κατάσταση του ανθρώπου που δεν κοιμάται ή έχει ξυπνήσει ή αγρυπνεί
  2. (μεταφορικά) η κατάσταση της συνείδησης που είναι σε ετοιμότητα να αντιληφθεί και να δράσει, η επαγρύπνηση

Εκφράσεις

Μεταφράσεις
    εγρήγορση

Αναφορές
  1. εγρήγορση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.