δυσ-

δυσ- < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δυσ-

• για σύγχρονους όρους, όπως της ιατρικής < λόγιο ενδογενές δάνειο: διαγλωσσική ορολογία dys- όπως από τα αγγλικά ή τα γαλλικά [1]

ΔΦΑ : /ðiz/ πριν από ένα από τα σύμφωνα v ɣ ð m n

ΔΦΑ : /ðis/

ομόηχο: δισ-

δυσ- ή δύσ-

• πρόθημα για το σχηματισμό λέξεων που δηλώνουν
  1. κάτι που γίνεται με κόπο

     δυσκίνητος

  2. κάτι κακό, άσχημο ή ατυχές

     δύσμορφος

  3. (ως στερητικό) αναίρεση της σημασίας της πρωτότυπης λέξης

     δυσανάλογος

  4. (ιατρική) διαταραχή

     δύσπνοια

• ευ- και εύ-

• Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα δυσ- στο Βικιλεξικό
• Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα δύσ- στο Βικιλεξικό

δυσ- < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική δυσ-

δυσ- ή δύσ-

• → ζητούμενο λήμμα

• εὐ-

• Μεσαιωνικές ελληνικές λέξεις με πρόθημα δυσ- στο Βικιλεξικό
• Μεσαιωνικές ελληνικές λέξεις με πρόθημα δύσ- στο Βικιλεξικό
• Λέξεις με δυσ- -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].

δυσ- < → λείπει η ετυμολογία

δυσ- ή δύσ-

• → ζητούμενο λήμμα

• εὐ-

• Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα δυσ- στο Βικιλεξικό
• Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα δύσ- στο Βικιλεξικό
• Λέξεις δυσ- @perseus.tufts.edu Greek Dictionary Headword Search, Πανεπιστήμιο Tufts