δίδωμι

Αρχαία ελληνικά (grc)

Αρχικοί χρόνοι	Φωνή Eνεργητική	Φωνή Μέση & Παθητική
Ενεστώτας	δίδωμι	δίδομαι
Παρατατικός	ἐδίδουν	ἐδιδόμην
Μέλλοντας	δώσω	δώσομαι & δοθήσομαι
Αόριστος	ἔδωκα	ἐδόμην & ἐδόθην
Παρακείμενος	δέδωκα	δέδομαι
Υπερσυντέλικος	ἐδεδώκειν	ἐδεδόμην
Συντελ.Μέλλ.	δεδωκώς ἔσομαι	δεδομένος ἔσομαι

Ετυμολογία

δίδωμι < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *dédeh₃- < *deh₃- (δίνω)

Ρήμα

δίδωμι

Παράγωγα

Σύνθετα

ἀναδίδωμι
ἀνταποδίδωμι
ἀντενδίδωμι
ἀντιδίδωμι
ἀντιπαραδίδωμι
ἀπεκδίδωμι
ἀποδίδωμι
διαδίδωμι
διαπαραδίδωμι
διεκδίδωμι
ἐκδίδωμι
ἐνδίδωμι
ἐπαναδίδωμι
ἐπαποδίδωμι
ἐπεκδίδωμι
ἐπενδίδωμι
ἐπιδίδωμι
ἐπισυνδίδωμι
εἰσαποδίδωμι
εἰσδίδωμι
καταδίδωμι
καταπροδίδωμι
μεταδίδωμι
μεταπαραδίδωμι
μετεκδίδωμι
παραδίδωμι
παρεκδίδωμι
παρενδίδωμι
περιδίδωμι
ποτιδίδωμι
προαναδίδωμι
προαποδίδωμι
προδίδωμι
προδιαδίδωμι
προεκδίδωμι
προενδίδωμι
προπαραδίδωμι
προσαναδίδωμι
προσανταποδίδωμι
προσαποδίδωμι
προσδίδωμι
προσεκδίδωμι
προσενδίδωμι
προσεπιδίδωμι
προσμεταδίδωμι
προσπαραδίδωμι
συμμεταδίδωμι
συμπαραδίδωμι
συμπροδίδωμι
συναναδίδωμι
συναποδίδωμι
συνδίδωμι
συνδιαδίδωμι
συνεισδίδωμι
συνεκδίδωμι
συνενδίδωμι
συνεπιδίδωμι
συνυποδίδωμι
ὑπενδίδωμι
ὑπεραποδίδωμι
ὑπερδίδωμι
ὑποδίδωμι

λατινικά: do ^(la) ^{dοnο, dοnum}

Κλίση

δίδωμι - ενεργητικοί τύποι

2η συζυγία - ενεργητικός ενεστώτας
	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγὼ	δίδωμι	διδῶ	διδοίην	—
σὺ	δίδως	διδῷς	διδοίης	δίδου
οὖτος	δίδωσῐ(ν)	διδῷ	διδοίη	διδέσθω
ἡμεῖς	δίδομεν	διδῶμεν	διδοίημεν & διδοῖμεν	—
ὑμεῖς	δίδοτε	διδῶτε	διδοίητε & διδοῖτε	δίδεσθε
οὗτοι	διδόασῐ(ν)	διδῶσῐ(ν)	διδοίησαν & διδοῖεν	διδέσθων / διδέσθωσαν
2o δυϊκός	δίδοτον	διδῶτον	διδοῖτον	δίδεσθον
3o δυϊκός	δίδοτον	διδῶτον	διδοίτην	διδέσθων
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή: αρσενικό - θηλυκό - ουδέτερο
ονοματικοί τύποι	διδόναι	διδούς	διδοῦσα	διδόν

Ενεργητικός Παρατατικός
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐδίδουν	-	-	-
σύ	ἐδίδους	-	-	-
οὖτος	ἐδίδου	-	-	-
ἡμεῖς	ἐδίδομεν	-	-	-
ὑμεῖς	ἐδίδοτε	-	-	-
οὗτοι	ἐδίδοσαν	-	-	-

Ενεργητικός Μέλλοντας
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	δώσω	-	δώσοιμι	-
σύ	δώσεις	-	δώσοις	-
οὗτος	δώσει	-	δώσοι	-
ἡμεῖς	δώσομεν	-	δώσοιμεν	-
ὑμεῖς	δώσετε	-	δώσοιτε	-
οὗτοι	δώσουσι(ν)	-	δώσοιεν	-
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	δώσειν	δώσων	δώσουσα	δῶσον

Ενεργητικός Αόριστος α'
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἔδωκα	δῶ	δοίην	-
σύ	ἔδωκας	δῷς	δοίης	δός
οὖτος	ἔδωκε	δῷ	δοίη	δότω
ἡμεῖς	ἔδομεν	δῶμεν	δοίημεν/δοῖμεν	-
ὑμεῖς	ἔδοτε	δῶτε	δοίητε/δοῖτε	δότε
οὗτοι	ἔδοσαν	δῶσι(ν)	δοίησαν / δοῖεν	δόντων / δότωσαν
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	δοῦναι	δούς	δοῦσα	δόν

Ενεργητικός Παρακείμενος
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	δέδωκα	δεδώκω / δεδωκώς, δεδωκυῖα, δεδωκός ὦ	δεδώκοιμι / δεδωκώς, δεδωκυῖα, δεδωκός εἴην	-
σύ	δέδωκας	δεδώκῃς / δεδωκώς, δεδωκυῖα, δεδωκός ᾖς	δεδώκοις / δεδωκώς, δεδωκυῖα, δεδωκός εἴης	δεδωκώς, δεδωκυῖα, δεδωκός ἴσθι
οὗτος	δέδωκε	δεδώκῃ / δεδωκώς, δεδωκυῖα, δεδωκός ᾖ	δεδώκοι / δεδωκώς, δεδωκυῖα, δεδωκός εἴη	δεδωκώς, δεδωκυῖα, δεδωκός ἔστω
ἡμεῖς	δεδώκαμεν	δεδώκωμεν / δεδωκότες, δεδωκυῖαι, δεδωκότα ὦμεν	δεδώκοιμεν / δεδωκότες, δεδωκυῖαι, δεδωκότα εἴημεν/εἶμεν	-
ὑμεῖς	δεδώκατε	δεδώκητε / δεδωκότες, δεδωκυῖαι, δεδωκότα ἦτε	δεδώκοιτε / δεδωκότες, δεδωκυῖαι, δεδωκότα εἴητε/εἶτε	δεδωκότες, δεδωκυῖαι, δεδωκότα ἔστε
οὗτοι	δεδώκασι(ν)	δεδώκωσι(ν) / δεδωκότες, δεδωκυῖαι, δεδωκότα ὦσι(ν)	δεδώκοιεν / δεδωκότες, δεδωκυῖαι, δεδωκότα εἴησαν/εἶεν	δεδωκότες, δεδωκυῖαι, δεδωκότα ἔστων
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	δεδωκέναι	δεδωκώς	δεδωκυῖα	δεδωκός

Ενεργητικός Υπερσυντέλικος
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐδεδώκειν	-	-	-
σύ	ἐδεδώκεις	-	-	-
οὖτος	ἐδεδώκει	-	-	-
ἡμεῖς	ἐδεδώκεμεν	-	-	-
ὑμεῖς	ἐδεδώκετε	-	-	-
οὗτοι	ἐδεδώκεσαν	-	-	-

Πηγές

δίδωμι - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
δίδωμι - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
δίδωμι - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.