δόσις

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

δόσις < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή δόσις

δόσις θηλυκό

→ και δείτε τη λέξη δίδω

δόσις - Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	δόσῐς	αἱ	δόσεις
γενική	τῆς	δόσεως	τῶν	δόσεων
δοτική	τῇ	δόσει	ταῖς	δόσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	δόσῐν	τὰς	δόσεις
κλητική ὦ!		δόσῐ		δόσεις
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δόσει
γεν-δοτ	τοῖν		δοσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

δόσις < *δό-τις[1] < δίδωμι, θέμα δο- + -σις

δόσις, -εως θηλυκό

η ενέργεια του δίδωμι, το δόσιμο
1. παροχή, χορήγηση
2. (στον Όμηρο) δώρο, κληρονομιά
3. (ελληνιστική σημασία) η δόση, το μέρος ενός όλου (όπως δόση πληρωμής, δόση φαρμάκου)

-δοσις - Αρχαίες ελληνικές λέξεις με επίθημα -δοσις στο Βικιλεξικό
Λέξεις δόσις @perseus.tufts.edu Greek Dictionary Headword Search, Πανεπιστήμιο Tufts

Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

δόσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.