ατελής
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ονομαστική | ο | ατελής | η | ατελής | το | ατελές |
| γενική | του | ατελούς* | της | ατελούς | του | ατελούς |
| αιτιατική | τον | ατελή | την | ατελή | το | ατελές |
| κλητική | ατελή(ς) | ατελής | ατελές | |||
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ονομαστική | οι | ατελείς | οι | ατελείς | τα | ατελή |
| γενική | των | ατελών | των | ατελών | των | ατελών |
| αιτιατική | τους | ατελείς | τις | ατελείς | τα | ατελή |
| κλητική | ατελείς | ατελείς | ατελή | |||
| * Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού | ||||||
| Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές | ||||||
Ετυμολογία
- ατελής < αρχαία ελληνική ἀτελής < ἀ- στερητικό + τέλος
Επίθετο
ατελής -ής -ές
Συγγενικά
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.