ακόρεστος
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ονομαστική | ο | ακόρεστος | η | ακόρεστη | το | ακόρεστο |
| γενική | του | ακόρεστου | της | ακόρεστης | του | ακόρεστου |
| αιτιατική | τον | ακόρεστο | την | ακόρεστη | το | ακόρεστο |
| κλητική | ακόρεστε | ακόρεστη | ακόρεστο | |||
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ονομαστική | οι | ακόρεστοι | οι | ακόρεστες | τα | ακόρεστα |
| γενική | των | ακόρεστων | των | ακόρεστων | των | ακόρεστων |
| αιτιατική | τους | ακόρεστους | τις | ακόρεστες | τα | ακόρεστα |
| κλητική | ακόρεστοι | ακόρεστες | ακόρεστα | |||
| Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές | ||||||
Ετυμολογία
- ακόρεστος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀκόρεστος
- (χημική έννοια) < (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική insaturé[1]
Προφορά
- ΔΦΑ : /aˈko.ɾe.stos/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐κό‐ρε‐στος
Επίθετο
ακόρεστος, -η, -ο
- αυτός που δεν χορταίνει ή δεν μπορεί να χορτάσει, αυτός που δεν ικανοποιείται εύκολα, αχόρταγος, αχόρταστος, αδηφάγος
- (χημεία) ακόρεστη ένωση: είναι η ένωση της οποίας οι άνθρακες συνδέονται με διπλούς ή και τριπλούς ομοιοπολικούς δεσμούς
Συγγενικά
Αντώνυμα
Μεταφράσεις
Αναφορές
- ακόρεστος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.