ένταλμα

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το ένταλμα τα εντάλματα
      γενική του εντάλματος των ενταλμάτων
    αιτιατική το ένταλμα τα εντάλματα
     κλητική ένταλμα εντάλματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ένταλμα < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἔνταλμα < αρχαία ελληνική ἐντέλλω < ἐν + τέλλω

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈen.dal.ma/
τυπογραφικός συλλαβισμός : έ‐νταλ‐μα

Ουσιαστικό

ένταλμα ουδέτερο

  1. επίσημη εντολή, με την οποία διατάζεται η εκτέλεση κάποιας πράξης
    ※  Και μέχρι βεβαίως να κριθεί από τους Γερμανούς αν οι ελληνικές αιτιάσεις έχουν έδαφος στο γερμανικό δίκαιο, το περιβόητο ένταλμα σύλληψης θα παραμένει ανεκτέλεστο. (εφημερίδα Ελευθεροτυπία, 28/5/2009)
  2. (θρησκεία) ενταλτήριο

Μεταφράσεις
    εντολή
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.