-λάτρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	-λάτρης	οι	-λάτρες
γενική	του	-λάτρη	των	-λατρών
αιτιατική	τον	-λάτρη	τους	-λάτρες
κλητική		-λάτρη		-λάτρες
Διαφορετικά κλίνεται το ουσιαστικό λάτρης.
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

-λάτρης < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή -λάτρις < αρχαία ελληνική λατρεύω (υπηρετώ θεό) < λάτρις < λάτρον < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *leh₁y (παρέχω, κατέχω) (σε κάποιες περιπτώσεις (μεταφραστικό δάνειο) αγγλικά -later ή γαλλικά -lâtre)

ΔΦΑ : /ˈla.tɾis/

-λάτρης αρσενικό (θηλυκό -λάτρισσα)

β’ συνθετικό ουσιαστικών που δηλώνουν…:
1. …κάποιον που λατρεύει, αγαπά ή θαυμάζει ό,τι δηλώνει το α’ συνθετικό
  αρχαιολάτρης, βιβλιολάτρης
2. (θρησκεία) …κάποιον που θεωρεί υπερφυσικό ον και λατρεύει ό,τι δηλώνει το α’ συνθετικό
  ειδωλολάτρης, εικονολάτρης

-λάτρης

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.