ὁμόφωνος

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ ὁμόφωνος τὸ ὁμόφωνον
      γενική τοῦ/τῆς ὁμοφώνου τοῦ ὁμοφώνου
      δοτική τῷ/τῇ ὁμοφώνῳ τῷ ὁμοφώνῳ
    αιτιατική τὸν/τὴν ὁμόφωνον τὸ ὁμόφωνον
     κλητική ὦ! ὁμόφωνε ὁμόφωνον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ὁμόφωνοι τὰ ὁμόφωνᾰ
      γενική τῶν ὁμοφώνων τῶν ὁμοφώνων
      δοτική τοῖς/ταῖς ὁμοφώνοις τοῖς ὁμοφώνοις
    αιτιατική τοὺς/τὰς ὁμοφώνους τὰ ὁμόφωνᾰ
     κλητική ὦ! ὁμόφωνοι ὁμόφωνᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ὁμοφώνω τὼ ὁμοφώνω
      γεν-δοτ τοῖν ὁμοφώνοιν τοῖν ὁμοφώνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ὁμόφωνος < ὁμό- + -φωνος
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: ομόφωνος (με την ίδια γνώμη)

Επίθετο

ὁμόφωνος, -ος, -ον (χωρίς παραθετικά)

  1. που μιλάει την ίδια γλώσσα
    ※ 5ος πκε αιώνας  ⌘ Ἡρόδοτος, Ἱστορίαι, 3 (Θάλεια), 98.3
    ἔστι δὲ πολλὰ ἔθνεα Ἰνδῶν καὶ οὐκ ὁμόφωνα σφίσι
    Υπάρχουν πολλά έθνη Ινδών κι η γλώσσα τους δεν είναι η ίδια (Μετάφραση (1992): Λεωνίδας Ζενάκος. Αθήνα:Γκοβόστης @greek‑language.gr)
    ≠ αντώνυμα: ξενόφωνος
  2. που ακούγεται με τον ίδιο τρόπο
    ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Αἰσχύλος, Ἀγαμέμνων, στίχ. 158
    μόρσιμ᾽ ἀπ᾽ ὀρνίθων ὁδίων οἴκοις βασιλείοις·
    τοῖς δ᾽ ὁμόφωνον [158]
    μελλούμενα για τα βασιλικά παλάτια απ᾽ των πουλιών εκείνων τα σημάδια / και σύμφωνα μ᾽ αυτά
    Μετάφραση (1911): Ιωάννης Ν. Γρυπάρης, Αθήνα:Φέξης @greek‑language.gr
    1. (μουσική) που έχει τον ίδιο μουσικό τόνο με έναν άλλο
      και επίρρημα ὁμοφώνως
    2. (ελληνιστική σημασία , γραμματική) ομόηχος, που ακούγεται το ίδιο, π.χ. η ονομαστική και η κλητική της λέξης πόλις

Παράγωγα
  • ὁμοφονέω
  • ὁμοφονία
  • ὁμοφόνως (επίρρημα)

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.