ἴδιος

Αρχαία ελληνικά (grc)
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ῐδιο-
ονομαστική ὁ ἴδιος ἡ ἰδίᾱ
& ἴδιος		 τὸ ἴδιον
      γενική τοῦ ἰδίου τῆς ἰδίᾱς
& ἰδίου		 τοῦ ἰδίου
      δοτική τῷ ἰδίῳ τῇ ἰδίᾳ
& ἰδίῳ		 τῷ ἰδίῳ
    αιτιατική τὸν ἴδιον τὴν ἰδίᾱν
& ἴδιον		 τὸ ἴδιον
     κλητική ὦ! ἴδιε ἰδίᾱ
& ἴδιε		 ἴδιον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ ἴδιοι αἱ ἴδιαι
& ἴδιοι		 τὰ ἴδιᾰ
      γενική τῶν ἰδίων τῶν ἰδίων
& ἰδίων		 τῶν ἰδίων
      δοτική τοῖς ἰδίοις ταῖς ἰδίαις
& ἰδίοις		 τοῖς ἰδίοις
    αιτιατική τοὺς ἰδίους τὰς ἰδίᾱς
& ἰδίους		 τὰ ἴδιᾰ
     κλητική ὦ! ἴδιοι ἴδιαι
& ἴδιοι		 ἴδιᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἰδίω τὼ ἰδίᾱ
& ἰδίω		 τὼ ἰδίω
      γεν-δοτ τοῖν ἰδίοιν τοῖν ἰδίαιν
& ἰδίοιν		 τοῖν ἰδίοιν
Ο τύπος του θηλυκού σε -ος, λιγότερο συνηθισμένος.
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'δίκαιος' όπως «δίκαιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἴδιος < *ϝhέδιος < ἔ (< ἐέ < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *se) + παραγωγική κατάληξη‎ -διος)[1] • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Επίθετο

ἴδιος, -α/ος, -ον, συγκριτικός : ἰδιώτερος/ἰδιαίτερος, υπερθετικός :  ἰδιώτατος/ἰδιαίτατος

  1. ιδιαίτερος
  2. ιδιωτικός
  3. ιδιόμορφος, ιδιόρρυθμος
  4. ασυνήθιστος
  5. ίδιος

Παράγωγα

Αναφορές
  1. «ίδιος» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.