ἐξίστημι

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἐξίστημι < ἐξ + ἵστημι

Ρήμα

ἐξίστημι (παθητική φωνή: ἐξίσταμαι)

τοποθετώ κάποιον (ή κάτι) έξω από την κανονική του θέση
τροποποιώ, μεταβάλλω
αλλοιώνω
τρελαίνω, διαταράσσω
παθητική φωνή: ἐξίσταμαι

Κλίση

ἐξίστημι

Ενεργητικός Ενεστώτας
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐξίστημι	ἐξιστῶ	ἐξισταίην	-
σύ	ἐξίστης	ἐξιστῇς	ἐξισταίης	ἐξίστη
οὗτος	ἐξίστησι	ἐξιστῇ	ἐξισταίη	ἐξιστάτω
ἡμεῖς	ἐξίσταμεν	ἐξιστῶμεν	ἐξισταίημεν/ἐξισταῖμεν	-
ὑμεῖς	ἐξίστατε	ἐξιστῆτε	ἐξισταίητε/ἐξισταῖτε	ἐξίστατε
οὗτοι	ἐξιστᾶσι(ν)	ἐξιστῶσι(ν)	ἐξισταίησαν/ἐξισταῖεν	ἐξιστάντων / ἐξιστάτωσαν
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	ἐξιστάναι	ἐξιστάς (γεν. ἐξιστάντος)	ἐξιστᾶσα	ἐξιστάν

Ενεργητικός Παρατατικός
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐξίστην	-	-	-
σύ	ἐξίστης	-	-	-
οὖτος	ἐξίστη	-	-	-
ἡμεῖς	ἐξίσταμεν	-	-	-
ὑμεῖς	ἐξίστατε	-	-	-
οὗτοι	ἐξίστασαν	-	-	-

Ενεργητικός Μέλλοντας
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐκστήσω	-	ἐκστήσοιμι	-
σύ	ἐκστήσεις	-	ἐκστήσοις	-
οὗτος	ἐκστήσει	-	ἐκστήσοι	-
ἡμεῖς	ἐκστήσομεν	-	ἐκστήσοιμεν	-
ὑμεῖς	ἐκστήσετε	-	ἐκστήσοιτε	-
οὗτοι	ἐκστήσουσι(ν)	-	ἐκστήσοιεν	-
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	ἐκστήσειν	ἐκστήσων	ἐκστήσουσα	ἐκστῆσον

Ενεργητικός Αόριστος α'
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐξέστησα	ἐκστήσω	ἐκστήσαιμι	-
σύ	ἐξέστησας	ἐκστήσῃς	ἐκστήσαις / ἐκστήσειας	ἔκστησον
οὗτος	ἐξέστησε	ἐκστήσῃ	ἐκστήσαι / ἐκστήσειεν	ἐκστησάτω
ἡμεῖς	ἐξεστήσαμεν	ἐκστήσωμεν	ἐκστήσαιμεν	-
ὑμεῖς	ἐξεστήσατε	ἐκστήσητε	ἐκστήσαιτε	ἐκστήσατε
οὗτοι	ἐξέστησαν	ἐκστήσωσι(ν)	ἐκστήσαιεν / ἐκστήσειαν	ἐκστησάντων / ἐκστησάτωσαν
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	ἐκστῆσαι	ἐκστήσας	ἐκστήσασα	ἐκστῆσαν

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.