τσίφτης

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο τσίφτης οι τσίφτηδες
      γενική του τσίφτη των τσίφτηδων
    αιτιατική τον τσίφτη τους τσίφτηδες
     κλητική τσίφτη τσίφτηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τσίφτης < (άμεσο δάνειο) αλβανική qift < *qiftër < μεσαιωνική ελληνική ξεφτέρι (αντιδάνειο) < ελληνιστική κοινή ὀξυπτέριον < αρχαία ελληνική ὀξύς + πτερόν (ή < τουρκικά çift < περσικά جفت: joft)

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈt͡si.ftis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : τσί‐φτης

Ουσιαστικό

τσίφτης αρσενικό

  1. (λαϊκότροπο) άνθρωπος έξυπνος
  2. (λαϊκότροπο) άψογος στην εμφάνιση ή στη συμπεριφορά.
    ↪ τον εμπιστεύομαι, είναι πολύ τσίφτης
    ※  Ξεκρεμάω το καλό το κουστούμι μου […]. Μπαίνοντας στο μαγαζί κοιτάζομαι στον καθρέφτη. Είμαι τσίφτης (Δημήτρης Χατζής, Το διπλό βιβλίο, β΄ έκδοση ξανακοιταγμένη [ανατύπωση]. Αθήνα: Καστανιώτης, 1977, σ. 78. ISBN 960-03-0401-7)
  3. (προσφώνηση, λαϊκότροπο) μάγκας
    ↪μάγκας, τσίφτης και καραμπουζουκλής
  4. (πτηνό) είδος αετού (Milvus migrans)

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    τσίφτης
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.