ταυροκαθάπτης

Νέα ελληνικά (el)

 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο ταυροκαθάπτης οι ταυροκαθάπτες
      γενική του ταυροκαθάπτη των ταυροκαθαπτών
    αιτιατική τον ταυροκαθάπτη τους ταυροκαθάπτες
     κλητική ταυροκαθάπτη ταυροκαθάπτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ταυροκαθάπτης < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ταυροκαθάπτης < αρχαία ελληνική ταῦρος + ελληνιστική κοινή καθαπτής < αρχαία ελληνική καθάπτω < κατά + ἅπτω

Ουσιαστικό

ταυροκαθάπτης αρσενικό

  • (θρησκεία) αυτός που ιππεύει ταύρους, ως μέρος αγωνίσματος με ταύρους (ταυροκαθάψια) [1]
    Ο ταυροκαθάπτης αποδίδεται σε ελεύθερη, στιγμιαία κίνηση, ακριβώς την ώρα του άλματος πάνω από τον ταύρο. (odysseus.culture.gr)

Μεταφράσεις

Αναφορές

  1. books.google ταυροκαθάπτης, αναφορά στην ταφική Αττική στήλη 3293], Αττικές Επιγραφαί Επιτύμβιοι, Στέφανος Κουμανούδης, Τύποις Κ. Αντωνιάδου, 1871, σελ. 453



Αρχαία ελληνικά (grc)

 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ταυροκαθάπτης οἱ ...?...αι
      γενική τοῦ ταυροκαθάπτου τῶν ταυροκαθαπτῶν
      δοτική τῷ ταυροκαθάπτ τοῖς ταυροκαθάπταις
    αιτιατική τὸν ταυροκαθάπτην τοὺς ταυροκαθάπτᾱς
     κλητική ! ...?...ᾰ ...?...αι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ταυροκαθάπτ
γεν-δοτ τοῖν  ταυροκαθάπταιν
Δεν υπάρχουν πληροφορίες για την προσωδία
του δίχρονου φωνήεντος στην παραλήγουσα ώστε να γίνει σωστά ο τονισμός.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'στρατιώτης' όπως «στρατιώτης» - 1η κλίση, ομάδα «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ταυροκαθάπτης < αρχαία ελληνική ταῦρ(ος) + -ο- + καθαπτής < καθάπτω < κατά + ἅπτω

Ουσιαστικό

ταυροκαθάπτης αρσενικό

Αναφορές

  1. ταυροκαθάπτης, αναφορά στην ταφική Αττική στήλη 3293, Αττικές Επιγραφαί Επιτύμβιοι, Στέφανος Κουμανούδης, Τύποις Κ. Αντωνιάδου, 1871, σελ. 453
  2. αναφορά στον Βασιλέα Ροιμητάλκη των Οδρυσών και της Θράκης (υπήρχαν τρεις με το όνομα ο Α΄, ο Β΄ και ο Γ΄ που βασίλεψαν από το 11 π.Χ. μέχρι το 46 μ.Χ.
  3. το όνομα του μνημονευόμενου στην ταφική στήλη
  4. books.google Αττικές Επιγραφαί Επιτύμβιοι, Στέφανος Κουμανούδης, Τύποις Κ. Αντωνιάδου, 1871, σελ. 377]
  5. books.google Επιγραφή 3884], Εφημερίς Αρχαιολογική, Βασιλική Τυπογραφία, 1856, σελ. 1996 (η επιγραφή βρέθηκε στην Αττική, στον Υμηττό, κοντά στην αρχαία Αχαρνική πύλη)

Πηγές

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.