ἅπτω

ἅπτω < αβέβαιης ετυμολογίας. Πιθανόν πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ap- (αγγίζω). Κατ' άλλη εκδοχή ...• Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

ἅπτω

1. ανάβω

   ※ 5ος πκε αιώνας  ⌘ Ἡρόδοτος, Ἱστορίαι, 8 (Οὐρανία), 52

   ὅκως στυππεῖον περὶ τοὺς ὀιστοὺς περιθέντες ἅψειαν

   έβαζαν φωτιά στα στουπιά που είχαν τυλίξει στα βέλη τους

2. προσάπτω, συνάπτω, συνδέω

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 21 (φ. Τόξου θέσις.), στίχ. 408

   ἅψας ἀμφοτέρωθεν ἐϋστρεφὲς ἔντερον οἰός

   έδεσε στα δύο άκρα <του τόξου> το ελαστικό έντερο του πρόβατου

   ※  6ος/5ος αιώνας πκε ⌘ Αισχύλος, Ευμενίδες, 307

   ἄγε δὴ καὶ χορὸν ἅψωμεν (ας μπούμε στο χορό)

   ※  5ος αιώνας πκε ⌘ Ευριπίδης, Ελένη, 136

   φασίν, βρόχῳ γ᾽ ἅψασαν εὐγενῆ δέρην

   (λένε <πως αυτοκτόνησε> περνώντας μια θηλιά στο απαλό της λαιμό

• ἅπτω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἅπτω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.