σύνδικος

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο/η σύνδικος οι σύνδικοι
      γενική του/της
του		 συνδίκου
σύνδικου		 των συνδίκων
    αιτιατική τον/τη σύνδικο τους/τις
τους		 συνδίκους
σύνδικους
     κλητική σύνδικε σύνδικοι
Οι δεύτεροι τύποι, μόνον για το αρσενικό.
Κατηγορία όπως «κάτοικος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύνδικος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σύνδικος (συνήγορος) & σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική syndic (υπεύθυνος σωματείου) < λατινική syndicus (συνήγορος) < αρχαία ελληνική σύνδικος. [1] Μορφολογικά, σύν (σύν-) + δίκ(η) + -ος

Ουσιαστικό

σύνδικος αρσενικό ή θηλυκό

Μεταφράσεις
    σύνδικος

Αναφορές
  1. σύνδικος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.