σύγκαιρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	σύγκαιρος	η	σύγκαιρη	το	σύγκαιρο
γενική	του	σύγκαιρου	της	σύγκαιρης	του	σύγκαιρου
αιτιατική	τον	σύγκαιρο	τη	σύγκαιρη	το	σύγκαιρο
κλητική		σύγκαιρε		σύγκαιρη		σύγκαιρο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	σύγκαιροι	οι	σύγκαιρες	τα	σύγκαιρα
γενική	των	σύγκαιρων	των	σύγκαιρων	των	σύγκαιρων
αιτιατική	τους	σύγκαιρους	τις	σύγκαιρες	τα	σύγκαιρα
κλητική		σύγκαιροι		σύγκαιρες		σύγκαιρα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

σύγκαιρος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή σύγκαιρος. Μορφολογικά αναλύεται σε σύγ- + καιρ(ός) + κατάληξη επιθέτων -ος

ΔΦΑ : /ˈsiŋ.ɟe.ɾos/

σύγκαιρος, -η, -ο

σύγκαιρος

→ δείτε τις λέξεις έγκαιρος και σύγχρονος

Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

↓ πτώσεις	ενικός
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ/ἡ	σύγκαιρος	τὸ	σύγκαιρον
γενική	τοῦ/τῆς	συγκαίρου	τοῦ	συγκαίρου
δοτική	τῷ/τῇ	συγκαίρῳ	τῷ	συγκαίρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	σύγκαιρον	τὸ	σύγκαιρον
κλητική ὦ!		σύγκαιρε		σύγκαιρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	σύγκαιροι	τὰ	σύγκαιρᾰ
γενική	τῶν	συγκαίρων	τῶν	συγκαίρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	συγκαίροις	τοῖς	συγκαίροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	συγκαίρους	τὰ	σύγκαιρᾰ
κλητική ὦ!		σύγκαιροι		σύγκαιρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	συγκαίρω	τὼ	συγκαίρω
γεν-δοτ	τοῖν	συγκαίροιν	τοῖν	συγκαίροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

σύγκαιρος (όψιμη ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική σύγ- + καιρ(ός) (κατάλληλος καιρός) + κατάληξη επιθέτων -ος

σύγκαιρος, -ος, -ον

σύγκαιρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.