συμπότης

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο συμπότης οι συμπότες
      γενική του συμπότη των συμποτών
    αιτιατική τον συμπότη τους συμπότες
     κλητική συμπότη συμπότες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμπότης < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική συμπότης. Μορφολογικά αναλύεται σε συμ- + -πότης

Προφορά
ΔΦΑ : /simˈbo.tis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐μπό‐της
παλιότερος συλλαβισμός : συμ‐πό‐της

Ουσιαστικό

συμπότης αρσενικό

Μεταφράσεις
    συμπότης

Πηγές
  • συμπότης - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ συμπότης οἱ συμπόται
      γενική τοῦ συμπότου τῶν συμποτῶν
      δοτική τῷ συμπότῃ τοῖς συμπόταις
    αιτιατική τὸν συμπότην τοὺς συμπότᾱς
     κλητική ὦ! συμπότᾰ συμπόται
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  συμπότᾱ
γεν-δοτ τοῖν  συμπόταιν
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμπότης < συμ- + -πότης

Ουσιαστικό

συμπότης αρσενικό

Συγγενικά

→ και δείτε τις λέξεις συμπόσιον, σύν, πότης και πίνω

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.