σποδός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η σποδός οι σποδοί
      γενική της σποδού των σποδών
    αιτιατική τη σποδό τις σποδούς
     κλητική σποδέ σποδοί
Κατηγορία όπως «οδός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σποδός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σποδός

Προφορά
ΔΦΑ : /spoˈðos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : σπο‐δός

Ουσιαστικό

σποδός θηλυκό

  1. η τέφρα από το σώμα ενός νεκρού που αποτεφρώθηκε
    ※  Το κάψιμο των νεκρών και το σκόρπισμα της σποδού στους τέσσερις ανέμους είναι συνεπέστερο στο φθαρτό στοιχείο της ανθρώπινης φύσης.
    Μ. Καραγάτσης, Ο κίτρινος φάκελος [μυθιστόρημα]
  2. η ηφαιστειακή τέφρα
    ↪ Η Πομπηία θάφτηκε κάτω από την ηφαιστειακή σποδό του Βεζούβιου.

Μεταφράσεις
    σποδός

Πηγές


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ σποδός αἱ σποδοί
      γενική τῆς σποδοῦ τῶν σποδῶν
      δοτική τῇ σποδῷ ταῖς σποδοῖς
    αιτιατική τὴν σποδόν τὰς σποδούς
     κλητική ὦ! σποδέ σποδοί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  σποδώ
γεν-δοτ τοῖν  σποδοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ὁδός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σποδός < άγνωστης ετυμολογίας

Ουσιαστικό

σποδός, -οῦ θηλυκό

  1. (αρχική σημασία) στάχτη
  2. η σποδός, η τέφρα
  3. η σκόνη

Συγγενικά
  • (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.