σκλήθρο

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το σκλήθρο τα σκλήθρα
      γενική του σκλήθρου των σκλήθρων
    αιτιατική το σκλήθρο τα σκλήθρα
     κλητική σκλήθρο σκλήθρα
Κατηγορία όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
Σκλήθρα την άνοιξη
Οι ίουλοι ενός σκλήθρου

Ετυμολογία

σκλήθρο < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή κλῆθρος (αρσενικό) με ανάπτυξη προτακτικού σ με συμπροφορά του άρθρου της γενικής ενικού[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈskli.θɾo/
τυπογραφικός συλλαβισμός : σκλή‐θρο

Ουσιαστικό

σκλήθρο ουδέτερο

  1. (φυτό) φυλλοβόλος θάμνος ή δέντρο, του γένους Alnus, με ωοειδή ή ελλειπτικά οδοντωτά φύλλα και με μικρά πράσινα άνθη που σχηματίζουν ίουλους
  2. μικρό μυτερό κομματάκι ξύλου

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    φυτό
    μικρή ακίδα ξύλου ή κομματάκι

Αναφορές
  1. σκλήθρο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.