προνόμιο

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το προνόμιο τα προνόμια
      γενική του προνομίου
& προνόμιου		 των προνομίων
    αιτιατική το προνόμιο τα προνόμια
     κλητική προνόμιο προνόμια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προνόμιο < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή προνόμιον[1] < πρό + νόμος

Προφορά
ΔΦΑ : /pɾoˈno.mi.o/
τυπογραφικός συλλαβισμός : προ‐νό‐μι‐ο

Ουσιαστικό

προνόμιο ουδέτερο

  1. δικαίωμα ή αγαθό που ανήκει ή έχει παραχωρηθεί σε κάποιον ή κάποιους κατ' εξαίρεση
    ↪ ο Σουλτάνος Μωάμεθ Β΄ παραχώρησε προνόμια στο Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης
  2. αγαθό που το απολαμβάνουν συγκεκριμένα άτομα ή ομάδα ή κοινωνική τάξη
    ↪ πριν τον 20ό αιώνα η ενασχόληση με την επιστήμη ήταν αποκλειστικά ανδρικό προνόμιο
    ↪ η εκπαίδευση δεν είναι πια προνόμιο των λίγων

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    προνόμιο

Αναφορές
  1. προνόμιο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.