μονωτικός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο μονωτικός η μονωτική το μονωτικό
      γενική του μονωτικού της μονωτικής του μονωτικού
    αιτιατική τον μονωτικό τη μονωτική το μονωτικό
     κλητική μονωτικέ μονωτική μονωτικό
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι μονωτικοί οι μονωτικές τα μονωτικά
      γενική των μονωτικών των μονωτικών των μονωτικών
    αιτιατική τους μονωτικούς τις μονωτικές τα μονωτικά
     κλητική μονωτικοί μονωτικές μονωτικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

μονωτικός < ελληνιστική κοινή μονωτικός < αρχαία ελληνική μονόω / μονῶ ((μεταφραστικό δάνειο) γαλλική isolant[1])

Επίθετο

μονωτικός, -ή, -ό

  1. που έχει σχέση με τη μόνωση, αναφέρεται ή συμβάλλει σ’ αυτή
  2. (ουσιαστικοποιημένο) μονωτικό

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    μονωτικός
  1. μονωτικός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.