μεταρηματικός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο μεταρηματικός η μεταρηματική το μεταρηματικό
      γενική του μεταρηματικού της μεταρηματικής του μεταρηματικού
    αιτιατική τον μεταρηματικό τη μεταρηματική το μεταρηματικό
     κλητική μεταρηματικέ μεταρηματική μεταρηματικό
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι μεταρηματικοί οι μεταρηματικές τα μεταρηματικά
      γενική των μεταρηματικών των μεταρηματικών των μεταρηματικών
    αιτιατική τους μεταρηματικούς τις μεταρηματικές τα μεταρηματικά
     κλητική μεταρηματικοί μεταρηματικές μεταρηματικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

μεταρηματικός < μετα- + ρηματικός, (μεταφραστικό δάνειο) γερμανική deverbativ ή γαλλική déverbal[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /me.ta.ɾi.ma.tiˈkos/

Επίθετο

μεταρηματικός

  • (γλωσσολογία) ο σχετικός με ή αναφερόμενος σε λέξη που παράγεται από ρήμα
    μεταρηματικό επίθημα -ητό (ροχαλίζω - ροχαλητό)
  • μεταρρηματικός (γραφή στο λεξικό Μπαμπινιώτη[2])

Μεταφράσεις
    μεταρηματικός

Αναφορές
  1. μεταρηματικός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.