μεταμορφωσιγενής

Νέα ελληνικά (el)

μεταμορφωσιγενής < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα μεταμορφωσιγενής (μαρτυρείται από το 1873)[1][2] < μεταμόρφωσι(ς) + -γενής [3]

ΔΦΑ : /me.ta.moɾ.fo.si.ʝeˈnis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : με‐τα‐μορ‐φω‐σι‐γε‐νής

μεταμορφωσιγενής, -ής, -ές (χωρίς παραθετικά)

(γεωλογία) που έχει σχηματιστεί από μεταμόρφωση ή προέρχεται απ’ αυτή
↪ μεταμορφωσιγενές πέτρωμα

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	μεταμορφωσιγενής	η	μεταμορφωσιγενής	το	μεταμορφωσιγενές
γενική	του	μεταμορφωσιγενούς*	της	μεταμορφωσιγενούς	του	μεταμορφωσιγενούς
αιτιατική	τον	μεταμορφωσιγενή	τη	μεταμορφωσιγενή	το	μεταμορφωσιγενές
κλητική		μεταμορφωσιγενή(ς)		μεταμορφωσιγενής		μεταμορφωσιγενές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	μεταμορφωσιγενείς	οι	μεταμορφωσιγενείς	τα	μεταμορφωσιγενή
γενική	των	μεταμορφωσιγενών	των	μεταμορφωσιγενών	των	μεταμορφωσιγενών
αιτιατική	τους	μεταμορφωσιγενείς	τις	μεταμορφωσιγενείς	τα	μεταμορφωσιγενή
κλητική		μεταμορφωσιγενείς		μεταμορφωσιγενείς		μεταμορφωσιγενή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

μεταμορφωσιγενής

σελ. 646, Τόμος Β΄ - Κουμανούδης, Στέφανος Αθ. (1900) Συναγωγή νέων λέξεων υπό των λογίων πλασθεισών από της Αλώσεως μέχρι των καθ’ ημάς χρόνων. Τόμοι: 2 (Εισαγωγή,@anemi). Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου
Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
σχηματισμός κατά το διαβρωσιγενής, θνησιγενής - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.