μάπα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μάπα	οι	μάπες
γενική	της	μάπας		—
αιτιατική	τη	μάπα	τις	μάπες
κλητική		μάπα		μάπες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μάπα <

πρόσωπο: < διάλεκτος (άμεσο δάνειο) ιταλική mappa (μαντίλι για το κεφάλι) < λατινική mappa[1] απ' όπου και η ελληνιστική μάππα[2]

λάχανο < πιθανόν εξηγείται από τη μεσαιωνική μάππα 'σφαίρα, μπάλα' < ελληνιστική κοινή μάππα (μαντίλι, πανί, πετσέτα) < λατινική mappa[3]

μάπα θηλυκό

το πρόσωπο, η μούρη, η φάτσα
δεν μου αρέσει η μάπα του
το λάχανο
είδος σφουγγαρίστρας
φέρε τη μάπα να μαζέψουμε τα νερά
δείτε και μόπα
(μεταφορικά) άχρηστο ή/και κακής ποιότητας αντικείμενο
αυτό το τραπέζι να το πας πίσω, είναι μάπα
≈ συνώνυμα: χάλια, άθλιο
(ναυτ.) κάθε είδους κούμπωμα, πόρπη
(παρωχημένο) μπάλα (μεσαιωνική έννοια, αλλά στην Κύπρο η μπάλα και το ποδόσφαιρο λέγονται και μάππα)
(μεταφορικά) ξύλο, ξυλοδαρμός, βιαιοπραγία

μάπα το καρπούζι: βγήκε άχρηστο το αντικείμενο ή η κατάσταση
μου είπανε ότι έχει καλές κάλτσες αλλά τελικά... μάπα το καρπούζι
μάπα το λάχανο : με την έννοια της απογοήτευσης από κάτι που αναμενόταν καλύτερο

άχρηστο/κακής ποιότητας

λάχανο

πρόσωπο

σφουγγαρίστρα

μάπα, μάπας - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
Στο Λεξικό του, προτείνει την ετυμολογική γραφή με δύο π.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.