μάκτρο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	μάκτρο	τα	μάκτρα
γενική	του	μάκτρου	των	μάκτρων
αιτιατική	το	μάκτρο	τα	μάκτρα
κλητική		μάκτρο		μάκτρα
Κατηγορία όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μάκτρο < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή μάκτρον > μάσσω

ΔΦΑ : /ˈmak.tɾo/

μάκτρο ουδέτερο

(αρχαιοπρεπές, απαρχαιωμένο)
1. κάτι με το οποίο σφουγγίζω ή σκουπίζω, όπως σπόγγος, πετσέτα, μαντίλι
2. ειδικό εργαλείο για τον καθαρισμό και την περιποίηση του πυροβόλου όπλου ^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}

με το οποίο σκουπίζουμε

«μάκτρο(ν)» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.