κραυγή

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η κραυγή οι κραυγές
      γενική της κραυγής των κραυγών
    αιτιατική την κραυγή τις κραυγές
     κλητική κραυγή κραυγές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κραυγή < αρχαία ελληνική κραυγή[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /kɾaˈvʝi/
τυπογραφικός συλλαβισμός : κραυ‐γή

Ουσιαστικό

κραυγή θηλυκό

  1. πολύ δυνατή άναρθρη φωνή, συχνά λόγω έντονων συναισθημάτων
    κραυγή τρόμου - κραυγή πόνου
  2. φωνή ορισμένων ζώων

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    κραυγή

Αναφορές
  1. κραυγή - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.