κουφάρι

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το κουφάρι τα κουφάρια
      γενική του κουφαριού των κουφαριών
    αιτιατική το κουφάρι τα κουφάρια
     κλητική κουφάρι κουφάρια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κουφάρι < μεσαιωνική ελληνική κουφάρι / κουφάριν / κουφάριον < αρχαία ελληνική κοῦφος

Ουσιαστικό

κουφάρι ουδέτερο

  1. νεκρό ζώο, συνήθως άταφος
    ≈ συνώνυμα: ψοφίμι
  2. (μειωτικό) το πτώμα ενός ανθρώπου, το σώμα νεκρού ανθρώπου
    ※  Ακόμα και να πέθαινα, έπρεπε να έρθουν, ν' αμπαλάρουν το κουφάρι μου και να το στείλουν για θάψιμο στην πατρίδα. (Αντώνης Σουρούνης (1985) Οι πρώτοι πεθαίνουν τελευταίοι [μυθιστόρημα])
  3. (μεταφορικά) το σώμα αντικειμένων που είναι σε αποσύνθεση ή παρακμή
    το κουφάρι του πλοίου στέκει στο καρνάγιο σκουριασμένο, πολλά χρόνια τώρα

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    κουφάρι
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.