καταβάτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	καταβάτης	οι	καταβάτες
γενική	του	καταβάτη	των	καταβατών
αιτιατική	τον	καταβάτη	τους	καταβάτες
κλητική		καταβάτη		καταβάτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

καταβάτης < αρχαία ελληνική καταβάτης < καταβαίνω < κατά + βαίνω. Συγχρονικά αναλύεται σε κατα- + -βάτης.

ΔΦΑ : /ka.taˈva.tis/

καταβάτης αρσενικό

(άνεμος) ρεύμα αέρα που κατεβαίνει (π.χ. από την πλαγιά ενός βουνού)
Στην ανατολική Αττική οι θυελλώδεις άνεμοι έδρασαν ως «καταβάτες» από τις ορεινές εξάρσεις της περιοχής προς τη θάλασσα. (*)

καταβάτης

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.