επίταση

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η επίταση οι επιτάσεις
      γενική της επίτασης* των επιτάσεων
    αιτιατική την επίταση τις επιτάσεις
     κλητική επίταση επιτάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, επιτάσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επίταση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐπίτα(σις) + -ση[1] Συγχρονικά αναλύεται σε επί- + τάση → δείτε το αρχαίο τάσσω

Προφορά
ΔΦΑ : /eˈpi.ta.si/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐πί‐τα‐ση

Ουσιαστικό

επίταση θηλυκό

  1. η αύξηση έντασης, το δυνάμωμα
    ↪ όταν καταναλώνουμε περισσότερα από όσα παράγουμε, αυτό αποτελεί δυνητικό παράγοντα επίτασης μιάς κρίσης χρέους
  2. η επιδείνωση
  3. (γραμματική) η ενίσχυση της έννοιας μιάς λέξης με άλλη λέξη ή μόριο
    → δείτε τη λέξη επιτατικός

Συνώνυμα

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    επίταση

Αναφορές
  1. επίταση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.