διχασμός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο διχασμός οι διχασμοί
      γενική του διχασμού των διχασμών
    αιτιατική τον διχασμό τους διχασμούς
     κλητική διχασμέ διχασμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διχασμός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή διχασμός < αρχαία ελληνική διχάζω

Προφορά
ΔΦΑ : /ði.xaˈzmos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐χα‐σμός

Ουσιαστικό

διχασμός αρσενικό

  1. χώρισμα σε δύο
  2. (μεταφορικά) διχογνωμία, διφωνία

Συγγενικά

→ και δείτε τις λέξεις διχάζω, δίχα και δις

Μεταφράσεις
    διχασμός

Πηγές


Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ διχασμός οἱ διχασμοί
      γενική τοῦ διχασμοῦ τῶν διχασμῶν
      δοτική τῷ διχασμῷ τοῖς διχασμοῖς
    αιτιατική τὸν διχασμόν τοὺς διχασμούς
     κλητική ὦ! διχασμέ διχασμοί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  διχασμώ
γεν-δοτ τοῖν  διχασμοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διχασμός (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική διχάζω, διχασ- + -μός < → δείτε τις λέξεις δίχα και δίς


Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.