ανταπαίτηση

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η ανταπαίτηση οι ανταπαιτήσεις
      γενική της ανταπαίτησης* των ανταπαιτήσεων
    αιτιατική την ανταπαίτηση τις ανταπαιτήσεις
     κλητική ανταπαίτηση ανταπαιτήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ανταπαιτήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανταπαίτηση < καθαρεύουσα ἀνταπαίτη(σις) + -ση < ανταπαιτώ + -σις < (ελληνιστική κοινή) ἀνταπαιτέω / ἀνταπαιτῶ < αρχαία ελληνική ἀντί + ἀπαιτέω / ἀπαιτῶ < αἰτέω / αἰτῶ < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₂eiti

Προφορά
ΔΦΑ : /an.daˈpe.ti.si/
τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐ντα‐παί‐τη‐ση

Ουσιαστικό

ανταπαίτηση θηλυκό

  1. (λόγιο) η προβολή κάποιας απαίτησης σαν αντίδραση / απάντηση σε απαίτηση άλλου
  2. (νομικός όρος) ανταγωγή
  3. (λόγιο) συμψηφισμός

Συγγενικά

→ και δείτε τις λέξεις αντί, απαίτηση και αιτώ

Μεταφράσεις
    ανταπαίτηση
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.